Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
təkəlduz — is. <tək, əl və fars. . . . duz – tək əllə tikilən> İranda, Orta Asiyada, Azərbaycanda ipək saplarla əyri xətlər və nəbati ornamentlər şəklində tirmə, mahud, şal və s. üzərində bədii tikmə növü və üsulu. Məxmər, mahud və ipək parçalar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təkəlduzçu — is. Təkəlduz tikən usta (bax təkəlduz) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tikmək — 1. f. 1. Daşdan, kərpicdən, taxtadan və s. dən bina, divar və s. ucaltmaq, qurmaq. Ev tikmək. Məktəb tikmək. Divar tikmək. – <Atası Rövşənə:> İndi sən gərək böyük bir tövlə tikəsən. «Koroğlu». 2. Düzəltmək, qurmaq, hazırlamaq (yuva).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
toxumaq — f. 1. Uzununa (əriş) və eninə (arğac) sapları bir birinin arasından keçirməklə parça, xalça və s. hazırlamaq. Mahud toxumaq. Çit toxumaq. – Mürgüləyir nənəm taxıb çeşməyi; Düşür yerə toxuduğu əlcəyi. A. S.. <Sarıköynək> çox vaxt həyətdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təkəlduzçuluq — is. Tətbiqi xalq sənətinin təkəlduz tikməklə məşğul olan sahəsi. Xalq yaradıcılığının başqa sahələrinə nisbətən təkəlduzçuluq sahəsi ən az tədqiq olunan sahədir. «Azərbaycan xalq sənəti» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
